XML English Abstract Print


گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ایلام، ایلام، ایران
چکیده:   (1525 مشاهده)
مقدمه: رضایت از زندگی مفهوم فراگیر و پایداری است که منعکس‌‌کنندۀ احساس و نظر کلی مردم یک جامعه نسبت به پیرامون خود و جهانی است که در آن زندگی می‌‌کنند. مطالعۀ حاضر با هدف تعیین رابطۀ ساده و چندگانۀ ویژگی‌‌های شخصیتی، هوش معنوی و شادکامی با رضایت از زندگی در دانش‌‌آموزان دختر دبیرستانی شهر ایلام انجام شد.
مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر مطالعه‌ای توصیفی از نوع همبستگی است که با شرکت 196 دانش‌‌آموز دختر دبیرستانی شهر ایلام صورت گرفت. نمونه‌‌های مطالعه به روش نمونه‌‌گیری خوشه‌‌ای چند‌‌مرحله‌‌ای و به‌‌صورت داوطلبانه در مطالعه شرکت کردند. داده‌‌ها با استفاده از مقیاس رضایت از زندگی داینر، پرسش‌‌نامۀ شخصیتی نئو، مقیاس هوش معنوی کینگ و پرسش‌‌نامۀ شادکامی آکسفورد گرداوری شد و با استفاده از نرم‌‌افزار SPSS vol.21 آمار توصیفی و همین‌‌طور آزمون‌‌های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تحلیل گردید.
نتایج: میانگین سن دانش‌‌آموزان مطالعه‌شده 81/0±16 سال بود. از میان ویژگی‌‌های شخصیتی، روان‌‌رنجوری همبستگی معکوس و معنادار (r=-0.341) و برون‌‌گرایی (r=0.247) و توافق‌‌پذیری (r=0.359) همبستگی مستقیم و معناداری با رضایت از زندگی داشتند. بااین‌حال، انعطاف‌‌پذیری و مسئولیت‌‌پذیری همبستگی معناداری با رضایت از زندگی نداشتند؛ همچنین دو متغیر هوش معنوی و شادکامی همبستگی مستقیم و معنی‌‌داری با رضایت از زندگی نشان دادند. ویژگی‌‌های شخصیتی مجموعاً 2/30 درصد از تغییرات رضایت از زندگی را پیش‌‌بینی کردند؛ همچنین دو متغیر هوش معنوی و شادکامی باهم 8/20 درصد از تغییرات رضایت از زندگی دانش‌‌آموزان را تبیین نمودند.
نتیجه‌‌گیری: با توجه به همبستگی رضایت از زندگی با هوش معنوی، شادکامی و ویژگی‌‌های شخصیتی دانش‌‌آموزان مطالعه‌شده، توجه برنامه‌‌ریزان به این متغیرهای اثربخش برای ارتقای رضایت از زندگی آنان ضروری به‌‌نظر می‌‌رسد.مقدمه: رضایت از زندگی مفهوم فراگیر و پایداری است که منعکس‌‌کنندۀ احساس و نظر کلی مردم یک جامعه نسبت به پیرامون خود و جهانی است که در آن زندگی می‌‌کنند. مطالعۀ حاضر با هدف تعیین رابطۀ ساده و چندگانۀ ویژگی‌‌های شخصیتی، هوش معنوی و شادکامی با رضایت از زندگی در دانش‌‌آموزان دختر دبیرستانی شهر ایلام انجام شد.
مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر مطالعه‌ای توصیفی از نوع همبستگی است که با شرکت 196 دانش‌‌آموز دختر دبیرستانی شهر ایلام صورت گرفت. نمونه‌‌های مطالعه به روش نمونه‌‌گیری خوشه‌‌ای چند‌‌مرحله‌‌ای و به‌‌صورت داوطلبانه در مطالعه شرکت کردند. داده‌‌ها با استفاده از مقیاس رضایت از زندگی داینر، پرسش‌‌نامۀ شخصیتی نئو، مقیاس هوش معنوی کینگ و پرسش‌‌نامۀ شادکامی آکسفورد گرداوری شد و با استفاده از نرم‌‌افزار SPSS vol.21 آمار توصیفی و همین‌‌طور آزمون‌‌های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تحلیل گردید.
نتایج: میانگین سن دانش‌‌آموزان مطالعه‌شده 81/0±16 سال بود. از میان ویژگی‌‌های شخصیتی، روان‌‌رنجوری همبستگی معکوس و معنادار (r=-0.341) و برون‌‌گرایی (r=0.247) و توافق‌‌پذیری (r=0.359) همبستگی مستقیم و معناداری با رضایت از زندگی داشتند. بااین‌حال، انعطاف‌‌پذیری و مسئولیت‌‌پذیری همبستگی معناداری با رضایت از زندگی نداشتند؛ همچنین دو متغیر هوش معنوی و شادکامی همبستگی مستقیم و معنی‌‌داری با رضایت از زندگی نشان دادند. ویژگی‌‌های شخصیتی مجموعاً 2/30 درصد از تغییرات رضایت از زندگی را پیش‌‌بینی کردند؛ همچنین دو متغیر هوش معنوی و شادکامی باهم 8/20 درصد از تغییرات رضایت از زندگی دانش‌‌آموزان را تبیین نمودند.
نتیجه‌‌گیری: با توجه به همبستگی رضایت از زندگی با هوش معنوی، شادکامی و ویژگی‌‌های شخصیتی دانش‌‌آموزان مطالعه‌شده، توجه برنامه‌‌ریزان به این متغیرهای اثربخش برای ارتقای رضایت از زندگی آنان ضروری به‌‌نظر می‌‌رسد.
     
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: روانشناسی بالینی
دریافت: 1400/3/5 | پذیرش: 1400/11/17

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.